The 'Temazcal' ceremony also known as the sweat logde ( zweethut ceremonie )

De welbekende indiaanse zweethut ceremonie.

Bij aankomst had de manager Maria het al over een bijzondere ervaring waar we aan konden deelnemen, ze had het over de 'temazcal ' ceremony. Beter bekend als een hut, typisch koepelvormig, gebruikt door Noord-Amerikaanse indianen voor rituele stoombaden als een middel tot zuivering. Ze vertelde verder dat je in de hitte een ontsnapping zoekt maar op dat moment niet kan vluchten en er dus duistere gedachten opkomen die je door middel van muziek en zang kunt verslaan door te vertrouwen op het proces. Terwijl ik luisterde naar Maria en mezelf in die situatie probeerde te plaatsen zag ik het NIET meteen zitten... Het heeft mij een paar dagen gekost en tot 3 uur voor de ceremonie durfde ik pas de stap te zetten om een plaats te reserveren op de lijst en mee te doen aan dit eeuwenoude indiaanse ritueel. Ook Joe had duidelijk tijd nodig om zich mentaal voor te bereiden en sloot op het aller laatste moment nog aan.

We zaten in een cirkel bij elkaar en de Shaman ging wat vertellen over de ceremonie. We moesten in een kring staan en in elke richting ( noord, oost ,zuid, west ) bidden tot de goden. Vervolgens moest iedereen rond een vuurkolf met rook lopen ( altijd met de klok mee naar rechts ) en ging de Shaman met een sambal je hele lichaam na. Daarna werden we in volgorde met steeds 2 vrouwen en dan 1 man in de iglo vormige koepel neergezet.

Ik was enorm zenuwachtig en had al eerder gevraagd of ik dicht bij de exit mocht zitten en dat was mogelijk. Nog voordat we de koepel in stapte vertelde de Shaman ons, dat als er gedachten opkwamen om de koepel te verlaten door de intense hitte we onze gidsen moesten vragen ons te begeleiden en de weg te wijzen. Iedereen zat klaar en de hele koepel was vol, er zaten zelfs wat mensen op de vloer rond de stenen omdat die er op de bank niet meer bij paste. De vulkaan stenen werden de koepel in gebracht en bij elke steen riepen wij luid: bienvenida abuelitos piedras! wat betekend -> welkom stenen van mijn grootvader!
Het begon al aardig warm te worden en nu ging de deur sluiten, mijn hart bonkte uit mijn borstkas en ik was zo gespannen en angstig! Met z'n alle telde we af 3  - 2   - 1....  Cerar la puerta! En de deur ging dicht. Dit moment was voor mij persoonlijk het enige moment in de hele ceremonie dat ik oprecht dacht;  ik moet eruit!! Het was pikkedonker, je zag geen hand voor ogen alleen de rood gloeiende vulkaan stenen en voelde de hitte op je ademhaling slaan. Een aantal seconde later was er een meisje mij voor en zei;  can i please go out? i can not do this! Achteraf bleek dat ze bang was in het donker. Ik denk oprecht dat iedereen bang was in het donker maar het lukte ons toch om die gedachten van ons af te zetten en ons te focussen op de ademhaling.

La puerta 1 - Er werd thee op de stenen gestrooid en de hitte drong nog verder je poriën binnen. Er werd muziek gemaakt en je mocht elk geluid maken dat voor jou op dat moment prettig was. In het begin voelt dat heel gek want je ziet niemand en je hebt dus ook geen idee wie welk geluid maakt. Dat maakt het wel makkelijker om vanuit je gevoel mee te gaan en te kijken wat voor geluiden er uit jou komen en je daar niet voor te schamen. De eerste poort was ook de meest intensieve poort omdat we nog niet wisten wat ons te wachten stond. We wisten ook niet hoe veel poorten er nog gingen komen, we konden alleen mee gaan in het hier en nu en gaven ons compleet over aan de ceremonie en het proces.

La puerta 2 - met z'n alle telden we weer af 3 - 2 - 1 abrir la puerta! ( open de poort ) Er werden voor de tweede poort meer stenen naar binnen gebracht en de temperatuur werd opgevoerd. samen: bienvenida abuelitos piedras!  AHO! Welkom stenen van mijn grootvader! De poort ging weer dicht en er werd thee over de stenen heen gegooid, deze keer waren er meer stenen dus de temperatuur werd warmer. In de hele ceremonie werd er steeds opnieuw herhaald dat we NORMAAL moesten blijven ademen.  Breathe normally and trust the proces, breathe normally and trust the proces, breathe normally and trust the proces... aldus de shaman.

Cerar la puerta! Nu werd er gelukkig gezegd dat we nog 2 poorten te gaan hadden en konden we ons ergens op gaan instellen.

Bienvenida abuelitos piedras! Er werden voor poort 3 weer meer stenen binnen gebracht.

La puerta 3 - veel mensen gingen er even uit omdat ze het niet aan konden maar ik wilde de ceremonie voltooien en bleef zitten. Er zat een jongen naast mij die inmiddels op de grond was gaan zitten en hield het bijna niet meer vol. Ik legde mijn handen op zijn schouders en durfde zelfs in deze conditie wat van mijn energie over te brengen naar hem omdat ik zag dat hij het harder nodig had dan ik. Dat heeft mij een enorme openbaring gegeven hoe veel kracht er in mij zit en ook dat ik anderen in dit leven kan helpen op wat voor manier dan ook. In vlagen gaat er nog steeds angst door je heen en wanhoop. Elke keer als je dan weer bang bent dat je het niet aan kan focus je op je ademhaling en denkt positief. I CAN DO THIS! 

La puerta 4 - de shaman zei dat als je de eerste 3 poorten hebt doorstaan je de vierde poort zeker aan kunt. En als je tot nu toe was blijven zitten je zeker moest volhouden tot het einde! Met z'n alle telden we weer af 3 - 2 - 1 abrir la puerta! ( open de poort ) Op dit moment werden de meeste stenen binnen gebracht en de spanning in mijn lijf nam weer toe. Kon ik de laatste poort wel aan? Mijn hart klopte zo snel in mijn borstkas en gedachten als;  val ik niet flauw? krijg ik geen hartstilstand? sta ik straks niet alsnog op en vraag ik of ik eruit mag? gingen door mijn hoofd. Ik bleef rustig en herhaalde in mijn hoofd dat ik dit aan kon en dat ik moest focussen op mijn ademhaling. Nadat er flink een aantal stenen werd binnen gebracht- bienvenida abuelitos piedras!  AHO! Welkom stenen van mijn grootvader! - en wat extra emmers met thee zeiden we voor de laatste keer samen: Cerar la puerta!
(sluit de poort ) AHO! en daar zaten we weer in het pikkedonker.

Voor de laatste poort moesten we 3 seconden onze adem in houden en daarna kei hard schreeuwen. Ik herinnerde mij dat de jongen van de receptie had gezegd dat die op dat moment 2 seconde was flauw gevallen dus ik hield mij in het begin in. Daarna durfde ik toch mee te schreeuwen en wilde ik me compleet binden aan het proces. Deze poort was het kortste en nadat we nog wat muziek hadden gemaakt was het einde in zicht. Met z'n alle telden we voor de laatste keer af  3 - 2 - 1 abrir la puerta! ( open de poort ) Iedereen applaudisseerde en feliciteerde elkaar, we hadden het samen gedaan! Langer dan 1 uur hebben we uiteindelijk in de koepel gezeten waar het rond de 45 graden werd. Een voor een mochten we eruit en baden we nog 1 keer voor de goden waarna je achterstevoren de koepel uit kroop. Vervolgens ging je onder de koude douche en stond er fruit en thee klaar. We zaten weer samen in de cirkel en met elkaar had je nu een moment ervaringen uit te wisselen. Ik zat naast een jonge vrouw die ik eerder voor de ceremonie ook had gesproken. Ze had ook de hele ceremonie voltooid en vertelde dat de derde poort voor haar het heftigste was. Uiteindelijk zuivert het je op de manier zoals dat op dat moment nodig is en heb je zelf geen invloed op wat het wegneemt en wat het je geeft. Met de tijd zal dat duidelijk worden. De ceremonie was nu bijna ten einde en we mochten 1 voor 1 nog een bedankje doen in je eigen taal voor deze ervaring en en oranje steen in het vuur gooien. 

Een ervaring om nooit meer te vergeten. 

Liefs Lola

'Ik was duidelijk sterker dan dat ik dacht'